władca czasu, ebooki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ROZDZIAŁ 2
SPOSOBY
POSTRZEGANIA
CZASU
„Każdą rzecz pięknie uczynił w jej czasie. Nawet czas
niezmierzony włożył w ich serce, żeby człowiek nigdy
nie zgłębił dzieła, które prawdziwy Bóg uczynił od
początku do końca”.
Pismo Święte
,
Księga Kaznodziei
3:11
Nauczyliśmy się postrzegać i odmierzać czas. Jego upływ
widzimy we wschodach i zachodach słońca, zmienności
pór roku, dorastaniu dzieci i starzeniu się rodziców.
Nauczyliśmy się dzielić czas na części. Wiemy, ile
trwają ułamki sekundy, i jesteśmy w stanie wyobrazić
sobie miliony lat. Jednak „nasz czas” trwa przeciętnie
70 – 80 wiosen.
I to właśnie ten czas jest nam dany, byśmy mogli odnieść
sukces. Od tysiącleci ludzie bezskutecznie próbują od-
naleźć przepis na eliksir młodości i długowieczności.
16
W
ŁADCA CZASU
Nikt z nas, będąc przy zdrowych zmysłach i ciesząc się
względnie dobrym zdrowiem, nie chciałby ustalić daty
swojej śmierci. Mamy pragnienie żyć nieustannie,
wiecznie. Zawsze bowiem znajdziemy coś do zrobienia,
poznania, osiągnięcia.
Nauczyliśmy się postrzegać i odmierzać czas, ale nie
możemy nim w sposób absolutny zawładnąć. To on
włada nami, dodając nam lat i obdarzając nowymi do-
świadczeniami życiowymi.
Nauczyliśmy się postrzegać i odmierzać czas, dzieląc
go i niejako zamykając w sekundy, minuty, godziny, dni,
tygodnie, miesiące, lata. Stworzyliśmy różne przyrządy
do jego pomiaru oraz kalendarze umożliwiające przed-
stawienie go niejako w formie zmaterializowanej.
Podział doby na 24 godziny, 12 godzin nocy i 12 godzin
dnia, przypisuje się starożytnym Egipcjanom. Cieka-
wostką jest, że wraz ze zmianą pór roku zmieniała się
też długość godzin. Latem słońce wschodziło wcześniej
i zachodziło później, dlatego w ciągu dnia godziny były
dłuższe, a nocą krótsze. Wyjątek stanowił równik, na
którym dzień i noc zawsze miały i mają stałą długość:
po 12 godzin.
Być może zastanawiasz się, dlaczego godzina dzieli się
na 60, a nie na 100 minut, tak jak dzielimy metr na 100
centymetrów, kilogram na 100 dekagramów, złotówkę
na 100 groszy. Tak „nietypowe” dla naszej kultury roz-
17
S
POSOBY POSTRZEGANIA CZASU
drobnienie godziny na 60 mniejszych części zwanych
minutami zawdzięczamy Babilończykom. To oni w swej
matematyce posługiwali się systemem sześdziesiątko-
wym i właśnie w ten sposób dzielili czas.
Wspominając o współczesnym podziale doby, nie mo-
żemy zapomnieć również o starożytnych Rzymianach.
To najprawdopodobniej oni wymyślili system liczenia
godzin od północy do północy. Zwyczaj ten pozwolił na
wyeliminowanie bardzo uciążliwych zmian długości go-
dziny związanych ze zmianą pór roku, pozorną drogą
Słońca po orbicie i szerokością geograficzną.
Dzisiejszy podział czasu zawdzięczamy więc starożyt-
nym Egipcjanom, Babilończykom oraz Rzymianom.
Potrafimy odmierzać czas na wiele różnych sposobów.
Wiemy, jak działają klepsydry i zegary słoneczne, zna-
my precyzyjne mechanizmy zwykłych zegarków oraz
tych o ultrazaawansowanej technicznie budowie. Jednak
nikt z nas nie potrafi sprawić, by czas zatrzymał się lub
cofnął chociażby o jedną sekundę.
Nauczyliśmy się postrzegać i odmierzać czas, dzieląc
go i niejako próbując zamknąć w ryzach, opanować. Ale
nasze wysiłki są bezskuteczne, bo on dalej nieubłaganie
biegnie. Z upływem lat czas wydaje się skracać, przy-
śpieszać i uciekać nam coraz szybciej. Jak to możliwe?
18
W
ŁADCA CZASU
W tym rozdziale spróbuję to wyjaśnić. Jednak zanim to
zrobię, przypomnimy sobie, jak można opisać i podzielić
czas.
Czym jest czas?
Niektórzy uważają, że czas to pieniądz, ale jak już wspo-
minałam, te dwa pojęcia zdecydowanie różnią się od
siebie. Czasu nie możemy zaoszczędzić, pożyczyć, na-
zbierać, odłożyć czy komuś podarować, by przedłużyć
mu dobę choćby o minutę. Niewykorzystany czas prze-
pada raz na zawsze, nie dając nam w zamian żadnej ko-
rzyści. Przynosi tylko straty. Bardzo różni się więc od
pieniędzy, które możemy podarować, pożyczyć, uzbierać
i odłożyć na koncie, gdzie procentują i dają nam nagrodę
w postaci odsetek.
Czas nie jest zatem pieniądzem w sensie dosłownym.
Często mówi się, że czas upływa lub płynie. W tym powie-
dzeniu jest więcej racji, ponieważ faktycznie przypomina
on rwącą, szeroką rzekę. Płynie ona tylko w jednym,
niezmiennym kierunku: ciągle do przodu. Nieustannie
się zmienia. Heraklit z Efezu powiedział: „Nie można
wejść dwa razy do tej samej rzeki”. Nie możemy zatrzy-
mać własnymi rękoma przepływającej wody ani płyną-
cego czasu. Jednak zarówno wodę, jak i czas można
spożytkować. Kiedyś ludzie wykorzystywali energię
wodną do napędzania młynów oraz tartaków budowanych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]