wstep - Umysł, studia, książki

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • cheetah-girl.keep.pl
  • Podobne

     

    wstep - Umysł, studia, książki

    [ Pobierz całość w formacie PDF ]
    1. Umysł, mózg i modele.
    Poznacie prawdę i prawda was
    wyzwoli.
    Jan 8:32
    Szersze tło
    Kognitywistyka jest syntezą
    wiedzy o umyśle
    pochodzącej z
    różnych źródeł.
    Składa się na nią:

    Refleksja filozoficzna nad
    naturą umysłu.

    Wiedza o zachowaniu ludzi i
    zwierząt, oraz o ich stanach
    psychicznych.

    Biologiczne podłoże zjawisk
    psychicznych - badania nad mózgiem.

    Psycholingwistyka, badanie języka.

    Modele matematyczne i podejście inżynierskie: zbudujmy sobie coś
    podobnego.
    Kilka uwag co do samego przedsięwzięcia
    to aforyzm wyryty na frontonie świątyni Appolona w Delfach
    (przypisywany często Sokratesowi).
    Wyzwanie dla filozofów i przywódców religijnych, sprowadza się do zrozumienia, jak
    działa Twój umysł?
    Poznaj samego siebie = jak działa Twój umysł?
    Zrozumienie umysłu == zrozumienie siebie.
    Czy można jednak siebie nie rozumieć? A co to jest to
    "siebie"?
    Pomimo nawoływania do zrozumienia umysłu, czy nie
    mamy tu jakiegoś tabu?
    O chorobach umysłowych (chorobach mózgu) staramy
    się zapomnieć
    20% kobiet i 15%
    mężczyzn cierpi z powodu chorób umysłowych) - w
    czym są gorsze od chorób wątroby?
    Czemu mamy kawały o wariatach, a nie o chorych na
    serce? Przyczyny naszych zachowań nie dadzą się
    zrozumieć badając same mózgi, w tym przypadku więcej
    do powiedzenia ma filozofia, antropologia kultury lub
    literatura.
    Podejrzenie: Nie chcemy zrozumieć umysłu, wiec mamy nadzieję, iż nigdy nie da się
    go zrozumieć.
    Dlaczego? Odziedziczyliśmy błędny obraz natury ludzkiej, nasze myślenie i działanie
    oparte jest w znacznej mierze na mitach, które Pinker identyfikuje z wiarą w
    tabula
    rasa
    (nieuwarunkowaną wolność wyboru), szlachetnego dzikusa (wrodzoną dobroć
    natury ludzkiej) i wiarą w "ducha w maszynie".
    Spory o naturę ludzką. Gdańskie Wyd. Psychologiczne
    2005.
    The architecture of belief. Routledge 1999
    Chociaż zrozumienie, jak działa mózg, nie pozwoli może w pełni zrozumieć umysłu,
    będzie to wielki krok we właściwym kierunku.
    Wątpliwość pierwsza:
    czy
    umysł może zrozumieć sam
    siebie?
    To pytanie pojawia się
    ciągle w różnej formie.
    Co to znaczy „rozumieć” ?
    Rozumienie zakłada pewien język, aparat
    pojęciowy, odwołanie się do jakiegoś modelu
    świata, umieszczenie nowego faktu w relacji do
    znanych.
    Tradycyjne modele świata: oparte na mitach,
    wierzeniach religijnych; 75% Amerykanów wierzy
    w biblijną opowieść o stworzeniu świata, 15% w
    teorię ewolucji (Pinker, s. 18).
    Model naukowy: płodne metafory, szczegółowe
    pytania i odpowiedzi ale i metawiedza, ciągłe
    kwestionowanie pewności własnej wiedzy: "wiem, że wielu rzeczy nie wiem".
    Kreacjoniści: historia stworzenia świata opisana jest w Biblii.
    Skąd to wiemy? Dlaczego wierzyć w te historie a nie perskie czy japońskie?
    Zestawmy listę pytań na temat budowy i zachowania zwierząt i ludzi, oraz listę
    odpowiedzi opartą o teorię ewolucji i kreacjonizm lub "inteligentne projektowanie" ...
    np:
    Dlaczego kret, żyrafa i człowiek mają 7 kręgów szyjnych?
    Teoria ewolucji w połączeniu z genetyką i biologią molekularną daje bardzo
    interesujący obraz świata, jak na razie jedyny w którym na takie pytania można
    odpowiedzieć.
    Kognitywistyka ma swoich kreacjonistów, którym trudno jest zrozumieć, że umysł jest
    funkcją mózgu.
    Modele pozanaukowe mają prostą odpowiedź na
    "wszystko" (ale na nic konkretnego), czyli na
    pytania w rodzaju:

    Dlaczego się urodziłem?

    Jaki jest sens mojego życia?

    Co ze "mną" będzie po śmierci?

    Czym jest świadomość?
    Mózg tworzy teorie działania świata, ego domaga
    się dowartościowania, pewnie jestem tak ważny,
    że najwyższa istota się Mną interesuje osobiście.
    Umysł czuje się niezależny od mózgu, dopóki
    sprawnie działa, a potem tak się do tego
    przyzwyczaja, że nawet jak wszystkie funkcje zanikną (np. w wyniku choroby
    Alzheimera), to zostaje przekonanie, że jednak cudownie powrócą.
    Proste, zrozumiałe odpowiedzi pozanaukowe (w odróżnieniu od odpowiedzi
    medycyny molekularnej):
    Choroba jest karą za grzechy ... kto rzucił urok na chorego ... jaki siedzi w nim demon
    ...
    Zrozumienie prowadzi do działania: wypędzanie demonów, modlitwa (może bóstwo
    się zlituje), cudowna dieta ...
    Efekty tłumaczone są w ramach danego modelu świata: demon jest za silny! Takiego
    obrazu świata nic nie podważy.
    By zrozumieć człowieka trzeba znać jego model świata, nie tylko jego neurobiologię.
    Mózgi są substratem dla możliwych stanów umysłu, tak jak atomy umożliwiają
    powstawanie obiektów fizycznych.
    Ale ... na jakie konkretne pytania mogę odpowiedzieć?
    Czym jest "ja", które zadaje takie pytania?
    Skąd się biorą nasze poglądy?
    W większości przypadków po prostu bronimy swoich iluzji, zwykle wyrastających z
    ogólnych, światopoglądowych przekonań, a nie z próby ich weryfikacji w oparciu o
    dostępną wiedzę.
    Skąd cokolwiek naprawdę możemy wiedzieć?
    Świat ma nieskończenie wiele własności, nieskończoność jest w
    ziarnku piasku.
     W ziarnku piasku ujrzeć świat cały,
    To see the world in grain of sand,
    Całe niebo - w kwiatku koniczyny,
    and the sky in beautiful flower.
    Nieskończoność zmieścić w dłoni małej,
    To close infinity in the palm of your hand,
    Wieczność poznać w ciągu godziny.
    and eternity in hour.
    Niektóre z tych własności poznajemy "bezpośrednio", zdobywając wiedzę
    "empirycznie", nasze zmysły działają jak wyrafinowane urządzenia pomiarowe.
    Mózg wykrywa cechy przydatne do podejmowania działań, w docierającym do oczu
    świetle lub docierających do uszu wibracjach powietrza.
    Dzięki pamięci i zmysłom rozpoznajemy obiekty, tworzymy
    sobie wyobrażenia i relacje między nimi, konstruując model
    świata.
    Korzystamy dodatkowo z innych urządzeń pomiarowych:
    mikroskopów, teleskopów, tomografów ...
    Dane oceniamy za pomocą zmysłów i wnioskujemy o
    własnościach obserwowanych obiektów.
    Uzupełniamy swoje wyobrażenia o obserwowanych obiektach.
    Nie mamy żadnej bezpośredniej wiedzy o świecie;
    nasza wiedza dotyczy jedynie dostępnych nam form poznania; mówiąc
    metaforycznie "widzimy tylko stany swojego mózgu" - uświadamiają nam to
    złudzenia
    optyczne
    .
    Nie znaczy to, że widzimy swój mózg, tylko że część mózgu analizuje stany innych
    części i potrafi je skomentować sterując działaniem ciała, jego wypowiedziami,
    skojarzeniami.
    Niestety w życiu codziennym często patrzymy na świat tylko z jednej, własnej,
    "jedynie słusznej" egocentrycznej perspektywy.
    Możliwych jest wiele równouprawnionych perspektyw; wiele z naszych problemów
    wynika z przywiązania do egocentrycznego sposobu patrzenia na świat.
    Wszystko co możemy przeżyć jest uwarunkowane strukturą umysłu/mózgu.
    Metaforycznie powstawanie "obiektów umysłu" można to przedstawić tak jak na
    rysunku; za formowanie się takich obiektów odpowiadają oczywiście procesy
    mózgowe.
    Kombinacja pewnych cech wykrywanych przez zmysły i konstruowanych przez korę
    zmysłową wzbudza w naszym umyśle wyobrażenie konkretnego obiektu.
    Zrozumiał to już
    pisząc o wiedzy "a priori" i "naoczności" pewnych
    obserwacji, które wydają sie oczywiste tylko dlatego, że tak dobrze pasują do
    sposobów przetwarzania informacji przez mózgi.
    Naukowy model wymaga znajomości specjalistycznego języka.
    Język nauki to metafory, użyteczne dla powiązania licznych faktów między sobą.
    Czas, przestrzeń, pole, potencjał wektorowy ... to abstrakcje, mające niewiele
    wspólnego z subiektywnym poczuciem przestrzeni i czasu.
    Co możemy powiedzieć o rzeczywistości?
    Platon: piękno tkwi w przedmiocie.
    Kant (1764): piękno tkwi w tym, kto je ocenia.
    Kto miał rację?

    Nie mamy żadnej bezpośredniej wiedzy o
    świecie;

    nasza wiedza dotyczy jedynie dostępnych
    nam form poznania;

    są one uwarunkowane strukturą naszego
    umysłu/mózgu.
    Subiektywnie umysł = odbicie świata
    przefiltrowane przez mózg, jest wszystkim co
    możemy poznać.
    (-460-370): "Przyjemność, radość,
    [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • mement.xlx.pl
  • Designed by Finerdesign.com