wszysko o socjologii (20 str), KSIĄŻKI, Książki, E-Studia, socjologia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

SOCJOLOGIA

Możemy wyróżnić tradycję o znaczeniu:

-Przedmiotowym – kiedy badacz zwraca uwagę na fakty z przeszłości i chce je opisać adekwatnie do prawd

-Czynnościowym – uwaga jest skupiona przy tym, jak pokolenia interpretują fakty. Każdy fakt przyjmuje własnym stosunkiem myślenia i zmienia ten fakt – przekazuje innym pokoleniom nie taką tradycję jak była.

-Podmiotowym – stosunek obecnego pokolenia do przeszłości ma charakter podmiotowy.

Socjologia nie dysponuje jednym paradygmatem, zasadą. Inne nauki są policzalne a socjologia przeciwnie (jest w niej np. 10, 12 podejść). Socjologia to nauka konkretna uporządkowana, wiąże się z zadaniem, aby opisywać społeczeństwa, ale czy da się dokładnie je opisać? Nie – jeśli chodzi o dzisiaj, ale trzeba dążyć do tego.

Nauka ta dąży do wypowiedzi precyzyjnej. Człowiek jest istotą myślącą, która reaguje na informacje, każda informacja ma jakieś znaczenie. „złożoną całością jest społeczeństwo”. Możemy wyróżnić wśród socjologii, socjologię wymiany- coś daje i coś bierze , czegoś oczekuje.

Co to jest socjologia?

Jest to nauka o społeczeństwie jako całości bez wyodrębniania go.

Socjologia to nauka o rzeczywistości  społecznej i na rzeczywistość społeczną składają się:

1.wielkie systemy społeczne –np. społeczeństwo polskie, europejskie

2.wielkie grupy społeczne – całość ze względu na system powiązań społecznych np. naród, grupa narodowa, religijna

3. małe grupy społeczne – jak rodzina, grupa koleżeńska, sąsiedzka

4.ludzie – jak jednostki

Prof. Jan Szczepański mówił, że przedmiotem socjologicznym są zjawiska i procesy powodujące tworzenie się różnych form życia społecznego, oraz struktury różnych form zbiorowości ludzkich, zjawiska i procesy zachodzące w tych zbiorowościach (społeczeństwo w ruchu).

Socjologia jest nauką o strukturze i dynamice społeczeństwa.

Różnice między socjologią „potoczną” a zbiorową:

-socjologia potoczna jest oparta o wiedzę zdrowego rozsądku

-socjologia zbiorowa – w oparciu o dowody, w zastosowaniu metod.

Cechą socjologii jest to, że operuje doświadczeniami. Uwaga skupiona jest na celu, a należy skupić się na sposobach realizacji. Myślimy że znamy rzeczywistość, bo w niej żyjemy. „byłem i widziałem” jest mówione.

Socjologia pojawiła się od początku XIX w. Była nauką o człowieku, (wcześniej były także nauki takie jak filozofia, psychologia później powstała socjologia). Było przekonanie że nie sposób szukać reguł, że życie daje się podporządkować badaniem życia ziemskiego.

Człowiek prosty miał odpowiedzi na wszystkie pytania

Socjologia by to podważyła:

-procesy kształtowania społeczeństwa związane z procesem migracji były adekwatne z powstaniem nauki.

-wiedza ludzka nie jest rozproszona, ale ułożona w całości teoretycznie (jeśli poznamy założenia orientacji)

Możemy wyróżnić takie orientacje:

1 POZYTYWIZM-  nazwa która zakładała, że przedmiotem badań powinny być działania społeczne i zakładanie że te działania społeczne należy traktować jako rzecz. Podkreślano że badacz powinien wycofać się z badania istoty i zjawisk, a skupić się nad następstwami (np. czy Bóg jest czy go nie ma? Czy świat istnieje obiektywnie?) lecz takimi pytaniami się nie zajmowano.

Były zachowania religijne:

-pozytywiści uważli że nauka jest po to aby służyła społeczeństwu, aby była podstawą inżynierii społeczeństwa.

-przedstawicielem tej orientacji był  francuz August Comte (1798-1857)

We Francjii był okres przemian, sytuacja niepewności i reformatorzy chcieli to naprawić. Zrobił to Comte wprowadzając pojęcie socjologii. Uważał on że cały system nauki powinien być poddany weryfikacji i sprawdzeniu (logos- nadanie nowego znaczenia społeczeństwu)

Mogą być nazywane nauką wg Comte’a:

-matematyka

-fizyka

-chemia

-biologia

-astronomia

ponieważ są one przedmiotem badań socjologicznych

zestawienie socjologii obok matematyki i fizyki było wystawieniem oczekiwań i socjologowie potraktowali to jako wyzwanie

Socjologia to nauka zajmująca się badaniem zjawisk i procesów które nie są objęte badaniami innych nauk.

Poszukiwanie pewności socjologii:

I. droga- odpowiedzi na pytanie o precyzyjności Comte’a

-nowe wersje- empriokrytycyzm

-socjologia wypowiada zdania twierdzące

II. droga- opcja nie wytarczy przedmiot zobaczyć trzeba go zrozumieć. Człowiek jest istotą rozumną i tzeba zrozumieć jego podstawy społeczne i zachowania które mają znaczenie tak jak gesty.

Metody badawcze Comte’a:

1. obserwacja czysta

2. eksperyment właściwy

3. metodologia historyczna

4. metodologia porównawcza

Comte stworzył wiedzę na temat społeczeństwa, jest autorwm statyki i dynamiki społecznej.

Teoria statyki zakłada badanie społeczne w stanie równowagi poprzez jego fotografie; jest podporządkowana przez struktury rodzinne.

Teoria dynamiki społecznej- to teoria koniecznego i ciągłego rozwoju ludzkości. Można badać społeczeństwo jak film, istotą nauki jest znaczenie reguł powtarzających się.

Comte uważał, że rozwój społeczny wymaga etapów:

1. Teologiczny- dotyczący starożytności

2. Metafizyczny- dotyczył średniowiecza

3. Industrialny – dotyczył czasów nowożytnych

Comte uważał, że:

-świat przemysłowy jest etapem ważnym, nowym i wymaga naprawienia. Elementem miała być socjologia – może być wykorzystywana do przekształcania życia zbiorowego.

Wiedza ma swój sens. Trzeba zauważyć dłuższe rytmy życia społecznego.

-zastanawiał się czy lepiej badać społeczeństwo statyczne czy dynamiczne?

Teorie systemowe:

Istnienie neoewolucyjne: czy społeczeństwo jest całością nie redukowaną do jej części czy całością złożoną

1. Holizm – jest całością nie redukowaną do częsi

2. Nominalistyczne stanowisko- istnieją tylko ludzie a myślenie zbiorowości jest uwzniośleniem twierdzenia tego kto o tym mówi.

2. MARKSIZM- zrodził się w połowie XIX w.

-przedstawicielem był Karol Marks (1818-1883)

-nie ma marksizmu jako jednolitej teorii

-myśl ma warstwę doktrynalną, teoretyczną, programową i realizacyjną

wdrożenie teorii do praktyki jest negatywne dla społeczeństwa.

-ta teoria wyrosła z biedoty (bez różnic z czasem nie ma czego dzielić). Każda teoria ma prawo istnienia, ale nikt nie może zmuszać do jej poznania. Człowiek ma prawo wyboru, albo zkorzystać albo nie

-marksizm to największa religia świata- mówiła o różnych tezach- o ważności bazy ekonomicznej społeczeństwa.

3. EWOLUCJONIZM- druga połowa XIX w. – doszło się do wniosku że świat ekonomiczny, społeczny żyje swoim życiem, rytmem i nie da się go zmienić.

Nie ma sensu być reformatorem społecznym. Trzeba świat zrozumieć jeśli nie zmienić

-w końcu XIX w. Powstały systemy teoretyczne nie przydatne w praktyce

-możemy wyróżnić dwa zjawiska:

*nawiązujące do teorii Darwina że życie jest ewolucją od najprostszych do najbardziej złożonych jakim jest człowiek. Trzeba szukać zasady funkcjonowania społeczeństwa

*ewolucja- to rozwój postep społeczny rozwój przemysłowy (np. w niemczech następuje początek, że część dochodu wraca do robotnika).

-zakładał materialny rozwój świata, a człowiek jest częścią przyrody i to co robi może być zrozumiane przez reguły.

- orientacja ta była ahistoryczna – poszukiwała zasady funkcjonowania społeczeństwa, szukała głównego procesu przeobrażenia człowieka. Zakładała że realnym bytem jest człowiek –przedstawicielem jej był anglik Herbert Spencer (1820-1903) jest on autorem pojęcia instytucja społeczna (czyli różne formy uporzadkowania społeczeństwa, jakiś ład)

Przyjęty w postaci reguł jest tym co powoduje przystąpienie człowieka do życia w zbiorowości. Człowiek jest aspołeczny, musi zaspokajać swoje potrzeby. Instytucje ekonomiczne, religijne, przemysłowe łączą się ze sobą tworząc sieć instytucji- społeczeństwo.

Spencer zakładał że społeczeństwo ewoluuje do człowieka że człowiek żyje i jest tak jakby instytucją samą w sobie (serce, nogi, itp.). Jeśli społeczeństwo ewoluujedo naśladownictwa człowieka to jest doskonałe. Spencer był ekologiem społecznym, krytykował sposób żywiołowy bo oderwał się od przyrody społecznej, nie troszczy się o kontakt między człowiekiem a przyrodą. Dorobek Spencera nazywany bywa DARWINIZMEM SPOŁECZNYM – społeczeństwo oparte o reguły liberalne. (najlepsze państwo to małe niewidoczne). W społeczeństwie jak w przyrodzie przetrwają osoby silne, najlepsi mają prawo do przetrwania i do życia.

Socjologia jest nauką o rozwoju społeczeństwa, przebiegającym wedle przyrodniczych reguł: o prawach, funkcjonowaniu społeczeństwa.

4. SOCJOLOGIZM- w socjologii – orientacja ta dominuje w myśli społecznej. Została założona przez Emila Dunheima (1858-1917)

-nie należy odwoływać się do zjawisk przyrodniczych w definiowaniu zjawisk społecznych

-człowiek i społeczeństwo jest czymś odrębnym od przyrody i nie sposób wykorzystać.

-wyższość tego co społeczne w stosunku do tego co jednostkowe i psychiczne.

-socjologia to nauka o faktach społecznych

-Dunhem twierdził że fakty społeczne to trwałe wzory zachowań jednostek będące będące jednocześnie względem nich czymś zewnętrznym ale wywierającym na nie wpływ. Np. nauka, moralność, moda, obyczaje.

-fakty są traktowane jako nieziemskie czasem boskie. 

Wyróżniamy następujące kierunki socjologii współczesnej:

1. SOCJOLOGIA HUMANISTYCZNA- jej cechami charakterystycznymi są:

-antynaturalizm-co oznacza że zjawiska społeczne nie są rzeczami i nie można ich badać metodami nauk przyrodniczych.

-interakcjonizm jest to podkreślanie stosunków międzyludzkich, ani człowiek ani społeczeństwo nie jest całością w sobie, ale człowiek i społeczeństwo to wytwory społeczne.

-podmiotowy charakter stosunków międzyludzkich- stosunki między osobami dają świadomą odpowiedź na badanie. Trzeba próbować przewidzieć reakcje, skutki, moje działanie które skutki przyjmie (rola kierownika)

Założenia:

Istotą jej jest założenie współczynnika humanistycznego- to kategoria zakładająca że w procesie badawczym należy uwzględniać znaczenia jakie swoim podstawom i zachowaniom nadają ludzie działający (nie wystarczy czegoś zobaczyć, zanotować, ale dowiedzieć się co to znaczy w opinii subiektywnych teorii)

-rozumienie = empatia – świadomość stanu rzeczy, wnioskowanie ze wskaźników ( tego co widzę i nie widzę), np. ja wykorzystuję całą moją wiedzę o obiekcie, który widzę lub nie widzę.

Autorzy:

*Marks Weber (1864-1920) Niemiec z pochodzenia, socjolog, ekonomista nazywany klasykiem współczesnej socjologii. Kategorią Weber’a była racjonalność (chciał przeciwstawić uporządkowany świat). Cechą charakterystyczną Weber’a jest to że wprowadził wartość do pojęcia socjologia . uważał, że badacz powinien kontrolować swoje wartości, twierdził, że socjologia to nauka która stara się interpretować i rozumieć działania społeczne a przez to wyjaśniać przyczynowo ich przebieg i skutki. Jego zdaniem przedmiotem socjologii są działania społeczne, czyli działania ludzkie sensowne mające przełożenie na cel. Weber jest autorem metody typów idealnych –zastosowanie kategorii racjonalnej do poznania. Jest autorem pracy „Etyka protestancka a duch kapitalizmu” a także pojęcia biurokracja – jako racjonalna forma organizacji społeczeństwa przemysłowego – podstawą organizacji społecznej była tradycja i jej autorytet zastąpiono autorytetem zasad, prawa.

*Florian Znaniecki wraz z W. Thomas napisali pracę „Chłop polski w Europie i Ameryce”, która ukazuje człowieka w systemie feudalnym (na wsi) który chce się wyrwać aby zarobić pieniądze i który podróżując po Ameryce poznaje co znaczy praca. Wtedy chce uciec do domu ale musi pracować zmuszony jest do adaptacji. Kiedy mógł już wrócić już nie chciał. Znaniecki zastosował metodę dokumentów osobistych – wykorzystania ich w procesie badawczym.(pamiętników, badań).

2. AMERYKAŃSKA SOCJOLOGIA OPISOWA

Założenia:

-Socjologia bez teorii –odrzucenie wielkich teorii i szukanie praktycznych ( np. pójść w teren i zobaczyć), badanie potrzeb społecznych warunków życia.

-Pragmatyzm- potrzebne to co użyteczne, co służy człowiekowi.

Amerykańska socjologia industrializacji i tworzenia się miast (urbanizacja- z małych osad proces migracji do większych)amerykanie preferowali metodę kompleksowego badania obiektów, miast (metoda monograficzna)

Badana była społeczność lokalna – budowano ład społeczny w mieście, przenoszenie do miasta małych wsi. Głównym celem było umocnienie rodziny, a także jej znaczenie.

Robert Park (1864-1944) był dziekanem Uniwersytetu w Chicago, wprowadził:

-orientację typologiczną- badało się na jakim etapie znajduje się miejscowość lub grupa

-orientacja ekonomiczna- związek między przestrzenią a zachowaniami społecznymi (miastem)

-orientacja strukturalno – funkcjonalna- mamy za dużo danych o faktach empirycznych , ale socjologia nie może tego uporządkować.

3. SOCJOLOGIA NEOPOZYTYWISTYCZNA

4. SOCJOLOGIA STRUKTURALNO-FUNKCJONALNA

I. Parsons (1902-1979) zakładał, że rzeczywistość trzeba badać w sposób statyczny, w perspektywie ładu (jakie zadania są pełnione względem całości, zbadać elementy i co powoduje, że trzymają się razem)

Założenia:

-holizm- społeczeństwo jest nieredukowalne do poszczególnych osób; kategoria system – całość uporządkowana

-socjologizm metodologiczny – nie traktujemy ludzi jako istoty ale badamy ich w rolach społecznych. Badamy role społeczne.

-wyjaśnienie funkcjonalne – poznać to pokazać jakie, zadania pełni w obrębie systemu czy wyjaśnienia.

Piotr Sztopka

5. SOCJOLOGIA KONFLIKTU

6. SOCJOLOGIA WYMIANY

7. SOCJOLOGIA INTERAKCJONALIZMU SYMBOLICZNEGO

8. NURTY SUBIEKTYWNE W SOCJOLOGII

A) FENOMENOLOGIA SPOŁECZNA

B) ETNOMETODOLOGIA

9. SOCJOLOGIA NEOEWOLUCJONISTYCZNA

10. SOCJOLOGIA MARKSISTOWSKA I NEOMARKSISTOWSKA

Powstają pytania co mamy badać jaki jest przedmiot badań?

Chcemy badań jakąś instytucje, szkołę itp.

Sformułowanie problemu badawczego – zestawu pytań odpowiedzi będziemy poszukiwać w trakcie badań.

Badanie nauk społecznych:

Problemy badawcze- wynikają z problemu badawczego, nie społecznego

Problem społeczny- sytuacja w której jesteśmy przekonani, że przez działania zbiorcze możemy ten problem naprawić (np. bezrobocie). Przypuszczamy że działanie sił społecznych może wskazać rozwiązanie problemu.

Nie zawsze problem badawczy jest problemem społecznym. Im więcej interesujemy się zagadnieniem tym bardziej nie mamy tam nic do powiedzenia. Człowiek czuje się bardziej mały przed skumulowaną wiedzą.

Przyjęcie założeń- twierdzenia o rzeczywistości społecznej. Problem trzeba ułożyć w przestrzeni badawczej.

Sformułowanie hipotez badawczych- domysłów, badana przed przeprowadzeniem badań syntetyczna wiedza obiektu badawczego. Hipoteza jest zadaniem twierdzącym określa naszą wiedzę na dany temat. Wiedza jednostkowa jest wynikiem naszego doświadczenia.’

Źródła informacji – po zachowaniach dowiemy się do jakiej grupy ktoś należy.

Operacjonalizacja procesu badawczego –zamiana pytań na język empiryczny (zamiana problemu badawczego na język pytań). Operacjonalizacja procesu badań to inaczej tworzenie wskaźników badań, grupowanie ich.

Wskaźnikiem jakiegoś zjawiska Z jest takie zjawisko w którego zaistnienie potwierdza że zaszło zjawisko Z. Kiedy sprawdzamy proces badawczy trzeba zamienić problem na wskaźniki:

-empiryczne- z jednego zjawiska obserwowalnego obserwujemy inne zjawisko (np. kłótnia z kolegą przyczyni się do innych kłótni)

-inferencyjne- ktoś rozmawia to już coś wie i nie jest zainteresowany.

-definicyjne – stwierdzenie z rzeczywistości wynika z definicji.

Zachowania, wypowiedzi i przedmioty materialne jako wskaźniki zmiennych socjologicznych:

Źródłem informacji są ludzie zachowania i wzory tych zachowań, przedmioty materialne.

Zachowania – mogą być wskaźnikiem innych zachowań mogą świadczyć o wskaźnikach nieobserwowalnych, np. kultura jest uporządkowanym wzorem zachowań. Mogą służyć jako wskaźnik miejsca, struktury. Mogą być wskaźnikiem osobowości – cech wewnętrznych (mogą być przyczyną, skutkiem cechy człowieka i korelatem (czymś co współwystępuje obok danej cech)

Wypowiedzi- jakaś cecha rzeczywistości jest lub coś może się wydawać.

-mogą służyć jako źródło informacyjne o rzeczywistości ( funkcja poznawcza) –czy ktoś miał kontakt z rzeczywistością

-mogą służyć jako źródło informacji o stanie wewnętrznym mówiącego, o jego postawach, wzorach zachowań, nastrojach, stanie życia zewnętrznego

-mogą spełniać funkcje komunikacyjne (co ktoś mówi i co my odbieramy ) czy treść odebrana jest taka sama z treścią nadaną.

Powstaje pytanie czy ktoś miał możliwości czy warunki do poznania rzeczywistości?

Wiedza o respondencie o jego postawach- interesuje nas jak ktoś mówi o tej rzeczywistości. Należy poznać jego stosunek np. do kształcenia, poglądy ( kogo popiera a kogo nie).

Zakłócenia funkcji eksportowej i poznania życia respondenta:

-szczerość wypowiedzi:

1 wie a nie mówi (wewnętrzne zakłócenia)

2. nie wie ale mówi

3. wie co innego a mówi co innego

pytanie: jakie powody ludzie mają aby kłamać? Jeśli nie ma powodów to nie kłamią. Pytanie o dochód miesięczny jest omijane. Powodem kłamstwa może być układ sytuacyjny, nie właściwe umiejscowienie osoby obcej.

Wytwory ludzkich działań ( w postaci idei) wytwory materialne mogą być wskaźnikami kultury, struktury społecznej, cech tego który wytwory te przygotował, zachowań.

Metody badawcze w socjologii (dotyczy innych nauk społecznych)

-metody obserwacji (najwcześniejsze)

-monograficzne badania terenowe (monograficzne)

-metody wywiadu

-sondaże atypowe (reprezentacyjna)-wnioskują o populacji zakładając reguły

-metody eksperymentu

-metody panelowe

-metody dokumentów- jak korzystać z różnych dokumentów

*metody dokumentów urzędowych

*metody dokumentów osobistych

-metody socjometryczne

-analizy treści

-projekcyjne

-historyczne                ogólne

-porównawcze          metody

relatywny proces poznawania obiektów

W każdej metodzie są techniki badawcze (wywiad, obserwacja)a w technikach narzędzia badawcze (papier ołówek, kwestionariusz, luneta)

Metody typu jakościowego- gdy nie znamy istoty sprawy

Człowiek pozostaje w związkach z innymi ludźmi i w wyniku więzi ludzkiej funkcjonują całości.

Człowiek jako istota ludzka:

1. nie byłby w stanie uzewnętrznić swoich cech ludzkich będąc poza społeczeństwem

aby udowodnić tą tezę wyróżniamy:

-uzasadnienia teoretyczne – dotyczą sposobów między cechami biologicznymi. Człowiek rodzi się jako tabula rasa (czysta kartka). Sławomir Osowski w jednej z książek pisze o człowieku jako istocie biologicznej i o tym że krew decyduje o wyższości czy niższości. Metoda dyskusji mówi o tym że wszystko co społeczne jest w następstwie urodzenia, a to co dziedziczne to przechodzi z pokolenia

Natomiast Berger w swojej książce pisze o tym iż dziecku należy narzucać rytm karmienia, np. co trzy godziny (karmienie piersią to usytuowanie iż w przyszłości dziecko będzie kierownikiem a karmienie butelką to robotnik). Berger pisze, że ważne jest poczucie wolności i przez to kształtowanie się indywidualizmu dziecka.

Osowski twierdził, że wpływ środowiska sięga prekoncepcyjnego stanu (przed zapłodnieniem). Występuje dominacja i recesja genów czyli, że podobne cechy się ujawniają. Recepcja przez jednostkę cech środowiskowych w perspektywie długookresowej np. w strukturze Hindusa czy Polaka jest to widoczne – cechy warunków jak odżywianie)

Malinowski „życie seksualne”.

Jest to zależność populacji= cechy dziedziczne, skumulowane w człowieku. Badanie w 1890 roku – program zakładający że człowiek ma poznać strukturę genomii. Stwierdzono że genom jest zawarty w każdej komórce  i komórka zawiera nitkę chromosomu która to jest układem pewnych danych (3,5 mld.). poza tym cechy są nabywane w kontaktach z innymi ludźmi (np. odwaga). Zrobiono intelligent test i uzyskano wyniki, że dzieci czarne były mało inteligentne, a rasa żółta i żydowska inteligentna. Były to źle przeprowadzone badania gdyż badania dzieci w wieku do 6 lat gdy podlegały środowisku mającym wpływ na nie.

-uzasadnienie eksperymentalne- robiono doświadczenia, odkrywano przypadki, odkrywano przypadki odseparowania dziecka od kultury ludzi a potem włączono go do społeczeństwa. Na ten temat napisała książkę Antonina Kłosowaska.

2. człowiek jest taki jak społeczeństwo.

Twierdzenie to związane jest z socjologią humanistyczną:

-człowiek i społeczeństwo to interakcje

-człowiek akceptuje swoją kulturę. Kultura nam wyznacza pewne ramy bycia człowiekiem. Florian Znaniecki „ludzie teraźniejsi a cywilizacja przeszłości” w niej pisał i tworzył typy osobowe Polaków, nazwał Polaków zboczeńcami  (czyli osobami niepodporządkowanymi). Im bardziej społeczeństwo chaotyczne tym daje większą wolność innym.

W kulturach są nie regulatory tych którzy przerastają oczekiwania społeczne.

3. nie odkryto dotąd instynktu społecznego, który by determinował zachowania w społeczeństwie

4. człowiek tworzy relacje formy życia zbiorowego:

-powinien służyć społeczeństwu

-powinien oddziaływać na społeczeństwo, ponieważ wpływając na nie można zmienić kształt społeczeństwa.

Więź społeczna – według prof. Szczepańskiego – to zorganizowany system stosunków instytucji, środków  kontroli społecznej skupiający jednostki, podgrupy i elementy zbiorowości w całość zdolną do tworzenia i rozwoju.

Co powoduje że ludzie są razem?

Istota więzi społecznej- Emil Durkhaim – więź społeczna jest siłą oddziałującą na zachowania człowieka (np. wypada się ożenić, itp. )

Więź społeczna jest to sieć związków i zależności występujących między ludźmi (strukturalizm, socjologia formalna = przyjaźń, miłość)

Więź społeczna jest dyspozycją cech społecznych (zjawisko subiektywne- obiektywne, obiektywne)

Zjawiska subiektywne- zakłada, że więź jest wytworem tożsamości człowieka.

Zjawisko subiektywno-obiektywne – więź społeczna na dwa aspekty:

-obiektywny- mówimy o więzi narodowej

-subiektywny- np. terytorium, religia, świadomość historyczna, groby (a jeśli definiujemy więź rodzinną to wszystko wspólne, podpisana umowa, wesele)

Zjawisko obiektywne- to emocje uczucia, nastroje, które nie mogą być traktowane jako czynnik, więzi (np. naród wyznaczony, ziemia, historia, groby, kultura jako całość)

Nurt subiektywny- rozwinięty najbardziej w krajach demokratycznych (Polska). Więź społeczna to aprobująca świadomość przynależności do grupy (wg jednego z prof.) przynależność do grupy jest skutkiem świadomości aprobującej (np. pobyt w więzieniu)

Do określenia więzi stosowana jest identyfikacja-tożsamość stosowana przez opinie innych na podstawie ocen otoczenia i przez opinie nas samych. Tożsamość jest szersza w grupie a identyfikacja jest wiązką utożsamień (jest grupa z którą się utożsamiamy)

Wyróżniamy trzy typy więzi społecznych:

1. więź określona przez społeczne warunki urodzenia (więź rodzinna, środowiskowa, naturalna, religijna)

2. więź narzucona...