terapia12, Genetyka, kursy-wykłady, metaboliczne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Choroby Lizosomalne –
możliwości terapeutyczne
-możliwości, sukcesy,
porażki, nadzieje
Barbara Czartoryska
,
Mówiąc „leczenie” mamy zazwyczaj na myśli
„wyleczenie”.
W przypadku chorób genetycznych
możemy raczej mówić o usuwaniu, zapobieganiu
skutkom defektu genetycznego przez łagodzenie lub
eliminowanie objawów klinicznych.
Celem leczenia w chorobach genetycznych
jest uzyskanie stanu homeostazy sposobami,
które modyfikują przebieg zaburzonego
procesu metabolicznego
Terapia polega na modyfikacji fenotypu,
ale nie dotyczy genotypu. Nie jest to
nigdy definitywne wyleczenie.
Objawy kliniczne chorób lizosomalnych
są różnorodne, stąd problem monitoro-
wania skutków leczenia. W większości
przypadków nie ma odpowiednich
obiektywnych markerów.
Błąd genetyczny może dotyczyć:
-
enzymu lizosomalnego
(ok.
70
%)
lub aktywatora,
- enzymu mikrosomalnego
i przemiany posttranslacyjnej
enzymu lizosomalnego (I-cell i niedobór sulfataz),
- białka „eksportującego”
produkt z lizosomu - (np. ch. Salla
i ISSD, cystynoza, ch. Niemana Picka t. II czyli C),
- strukturalnego białka błony
lizosomu lub endosomu o
nieznanej funkcji (np. ch. Danona, NCL3)
-
białka “importującego”
substrat lub/i fragmenty błony
lizosomalnej do lizosomu (ch. Hermansky-Pudlak).
Próby terapii dotyczą tylko pierwszej grupy chorób.
Przyczyny obniżonej
(
lub braku
)
aktywności
enzymu
Gen niemy, kodon stopu itp. brak syntezy lub
spowolnienie syntezy białka
Mutacja dotyczy centrum
aktywnego enzymu brak lub niższa aktywność
Struktura III i IV-rzędowa, białko nietrwałe, transport
pofałdowanie - cząsteczki
Defekt posttranslacyjny np. nieprawidłowy transport
łańcuch oligosacharydowy (6-P-Man)
Błąd dotyczy aktywatora brak aktywności in vivo
[ Pobierz całość w formacie PDF ]