ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, E-Book's, Dokumenty

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
©Kancelaria Sejmu s. 1/12
Dz.U. 1993 Nr 47 poz. 211
USTAWA
z dnia 16 kwietnia 1993 r.
Opracowano na pod-
stawie: t.j. Dz. U. z
2003 r. Nr 153, poz.
1503, z 2004 r. Nr 96,
poz. 959, Nr 162, poz.
1693, Nr 172, poz.
1804, z 2005 r. Nr 10,
poz. 68.
o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
1)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa reguluje zapobieganie i zwalczanie nieuczciwej konkurencji w działalności
gospodarczej, w szczególności produkcji przemysłowej i rolnej, budownictwie, han-
dlu i usługach – w interesie publicznym, przedsiębiorców oraz klientów, a zwłasz-
cza konsumentów.
Art. 2.
Przedsiębiorcami, w rozumieniu ustawy, są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jed-
nostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które prowadząc, chociażby
ubocznie, działalność zarobkową lub zawodową uczestniczą w działalności gospo-
darczej.
Art. 3.
1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi
obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta.
2. Czynami nieuczciwej konkurencji są w szczególności: wprowadzające w błąd
oznaczenie przedsiębiorstwa, fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia
geograficznego towarów albo usług, wprowadzające w błąd oznaczenie towarów
lub usług, naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa, nakłanianie do rozwiązania
lub niewykonania umowy, naśladownictwo produktów, pomawianie lub nie-
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspól-
not Europejskich:
1) dyrektywy 84/450/EWG z dnia 10 września 1984 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych,
wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących reklamy wprowadzają-
cej w błąd (Dz.Urz. WE L 250 z 19.09.1984),
2) dyrektywy 97/55/WE z dnia 6 października 1997 r. zmieniającej dyrektywę 84/450/EWG doty-
czącą reklamy wprowadzającej w błąd w celu włączenia do niej reklamy porównawczej
(Dz.Urz. WE L 290 z 23.10.1997).
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z
dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłosze-
nia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.
05-02-08
 ©Kancelaria Sejmu s. 2/12
uczciwe zachwalanie, utrudnianie dostępu do rynku, przekupstwo osoby pełnią-
cej funkcję publiczną, a także nieuczciwa lub zakazana reklama, organizowanie
systemu sprzedaży lawinowej oraz prowadzenie lub organizowanie działalności
w systemie konsorcyjnym.
Art. 4.
Zagraniczne osoby fizyczne i prawne korzystają z uprawnień wynikających z przepi-
sów ustawy na podstawie umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą
Polską lub na zasadzie wzajemności.
Rozdział 2
Czyny nieuczciwej konkurencji
Art. 5.
Czynem nieuczciwej konkurencji jest takie oznaczenie przedsiębiorstwa, które może
wprowadzić klientów w błąd co do jego tożsamości, przez używanie firmy, nazwy,
godła, skrótu literowego lub innego charakterystycznego symbolu wcześniej używa-
nego, zgodnie z prawem, do oznaczenia innego przedsiębiorstwa.
Art. 6.
1. Jeżeli oznaczenie przedsiębiorstwa nazwiskiem przedsiębiorcy może wprowa-
dzić klientów w błąd co do tożsamości z innym przedsiębiorstwem, które wcze-
śniej używało podobnego oznaczenia, przedsiębiorca ten powinien podjąć środki
mające na celu usunięcie niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd osób trze-
cich.
2. Na żądanie zainteresowanego sąd wyda orzeczenie nakazujące przedsiębiorcy,
który później zaczął używać tego oznaczenia, podjęcie stosownych środków za-
pobiegających, polegających w szczególności na wprowadzeniu zmian w ozna-
czeniu przedsiębiorstwa, ograniczeniu zakresu terytorialnego używania ozna-
czenia lub jego używaniu w określony sposób.
Art. 7.
1. Jeżeli wskutek likwidacji, podziału lub przekształcenia przedsiębiorstwa powsta-
nie wątpliwość, który z przedsiębiorców ma prawo używać oznaczenia przed-
siębiorstwa zlikwidowanego, podzielonego lub przekształconego, należy ustalić
takie oznaczenia, które zapobiegną wprowadzeniu w błąd osób trzecich.
2. W razie sporu sąd, na żądanie zainteresowanego przedsiębiorcy, ustali oznacze-
nia przedsiębiorstw, uwzględniając interesy stron oraz inne okoliczności sprawy.
Art. 8.
Czynem nieuczciwej konkurencji jest opatrywanie towarów lub usług fałszywym lub
oszukańczym oznaczeniem geograficznym wskazującym bezpośrednio albo pośred-
nio na kraj, region lub miejscowość ich pochodzenia albo używanie takiego ozna-
czenia w działalności handlowej, reklamie, listach handlowych, rachunkach lub in-
nych dokumentach.
05-02-08
©Kancelaria Sejmu s. 3/12
[
Art.
9.
Jeżeli towar lub usługa w miejscu pochodzenia korzysta z ochrony, a z pochodzeniem
z określonego regionu lub miejscowości związane są ich szczególne cechy lub wła-
ściwości, czynem nieuczciwej konkurencji jest fałszywe lub oszukańcze używanie
takich geograficznych oznaczeń regionalnych, nawet z dodatkiem “rodzaj”, “typ”,
“metoda” albo równoznacznym.]
<
Art. 9.
1. Jeżeli towar lub usługa w miejscu pochodzenia korzysta z ochrony, a z po-
chodzeniem z określonego regionu lub miejscowości są związane ich szcze-
gólne cechy lub właściwości, czynem nieuczciwej konkurencji jest fałszywe
lub oszukańcze używanie takich chronionych oznaczeń geograficznych i
chronionych nazw pochodzenia.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także używanie oznaczeń i nazw, o
których mowa w ust. 1, nawet z dodatkiem „rodzaj”, „typ”, „metoda” albo
równoznacznym.>
nowe brzmienie art. 9
wchodzi w życie z dn.
18.02.2005 r. (Dz.U.
2005 r. Nr 10, poz.
68)
Art. 10.
1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest takie oznaczenie towarów lub usług albo
jego brak, które może wprowadzić klientów w błąd co do pochodzenia, ilości,
jakości, składników, sposobu wykonania, przydatności, możliwości zastosowa-
nia, naprawy, konserwacji lub innych istotnych cech towarów albo usług, a także
zatajenie ryzyka, jakie wiąże się z korzystaniem z nich.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest również wprowadzenie do obrotu towarów
w opakowaniu mogącym wywołać skutki określone w ust. 1, chyba że zastoso-
wanie takiego opakowania jest uzasadnione względami technicznymi.
Art. 11.
1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzysta-
nie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich naby-
cie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża lub narusza interes przedsiębiorcy.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również do osoby, która świadczyła pracę na podstawie
stosunku pracy lub innego stosunku prawnego – przez okres trzech lat od jego
ustania, chyba że umowa stanowi inaczej albo ustał stan tajemnicy.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się wobec tego, kto od nieuprawnionego nabył, w do-
brej wierze, na podstawie odpłatnej czynności prawnej, informacje stanowiące
tajemnicę przedsiębiorstwa. Sąd może zobowiązać nabywcę do zapłaty stosow-
nego wynagrodzenia za korzystanie z nich, nie dłużej jednak niż do ustania sta-
nu tajemnicy.
4. Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości pu-
blicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa
lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsię-
biorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.
05-02-08
©Kancelaria Sejmu s. 4/12
Art. 12.
1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest nakłanianie osoby świadczącej na rzecz
przedsiębiorcy pracę, na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku prawne-
go, do niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych
albo innych obowiązków umownych, w celu przysporzenia korzyści sobie lub
osobom trzecim albo szkodzenia przedsiębiorcy.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także nakłanianie klientów przedsiębiorcy
lub innych osób do rozwiązania z nim umowy albo niewykonania lub nienale-
żytego wykonania umowy, w celu przysporzenia korzyści sobie lub osobom
trzecim albo szkodzenia przedsiębiorcy.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do, podejmowanych przez związki zawodowe,
działań zgodnych z przepisami o rozwiązywaniu sporów zbiorowych.
Art. 13.
1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest naśladowanie gotowego produktu, pole-
gające na tym, że za pomocą technicznych środków reprodukcji jest kopiowana
zewnętrzna postać produktu, jeżeli może wprowadzić klientów w błąd co do toż-
samości producenta lub produktu.
2. Nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji naśladowanie cech funkcjonalnych
produktu, w szczególności budowy, konstrukcji i formy zapewniającej jego
użyteczność. Jeżeli naśladowanie cech funkcjonalnych gotowego produktu wy-
maga uwzględnienia jego charakterystycznej formy, co może wprowadzić
klientów w błąd co do tożsamości producenta lub produktu, naśladowca jest zo-
bowiązany odpowiednio oznaczyć produkt.
Art. 14.
1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest rozpowszechnianie nieprawdziwych lub
wprowadzających w błąd wiadomości o swoim lub innym przedsiębiorcy albo
przedsiębiorstwie, w celu przysporzenia korzyści lub wyrządzenia szkody.
2. Wiadomościami, o których mowa w ust. 1, są nieprawdziwe lub wprowadzające
w błąd informacje, w szczególności o:
1) osobach kierujących przedsiębiorstwem;
2) wytwarzanych towarach lub świadczonych usługach;
3) stosowanych cenach;
4) sytuacji gospodarczej lub prawnej.
3. Rozpowszechnianiem wiadomości, o których mowa w ust. 1, jest również posłu-
giwanie się:
1) nieprzysługującymi lub nieścisłymi tytułami, stopniami albo innymi infor-
macjami o kwalifikacjach pracowników;
2) nieprawdziwymi atestami;
3) nierzetelnymi wynikami badań;
4) nierzetelnymi informacjami o wyróżnieniach lub oznaczeniach produktów
lub usług.
05-02-08
©Kancelaria Sejmu s. 5/12
Art. 15.
1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest utrudnianie innym przedsiębiorcom dostę-
pu do rynku, w szczególności przez:
1) sprzedaż towarów lub usług poniżej kosztów ich wytworzenia lub świad-
czenia albo ich odprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji innych
przedsiębiorców;
2) nakłanianie osób trzecich do odmowy sprzedaży innym przedsiębiorcom al-
bo niedokonywania zakupu towarów lub usług od innych przedsiębiorców;
3) rzeczowo nieuzasadnione, zróżnicowane traktowanie niektórych klientów;
4) pobieranie innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do sprze-
daży;
5) działanie mające na celu wymuszenie na klientach wyboru jako kontrahenta
określonego przedsiębiorcy lub stwarzanie warunków umożliwiających
podmiotom trzecim wymuszanie zakupu towaru lub usługi u określonego
przedsiębiorcy.
2. Czyn, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, może polegać w szczególności na:
1) ograniczeniu w istotny sposób lub wyłączeniu możliwości dokonywania
przez klienta zakupu u innego przedsiębiorcy;
2) stworzeniu sytuacji powodujących pośrednio lub bezpośrednio narzucenie
klientom przez podmioty trzecie konieczności dokonania zakupu u danego
przedsiębiorcy lub u przedsiębiorcy, z którym dany przedsiębiorca pozo-
staje w związku gospodarczym;
3) emisji, oferowaniu oraz realizacji znaków legitymacyjnych podlegających
wymianie na towary lub usługi oferowane przez jednego przedsiębiorcę lub
grupę przedsiębiorców pozostających w związku gospodarczym, w okolicz-
nościach wskazanych w pkt 1 lub 2.
3. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także utrudnianie małym przedsiębiorcom,
w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. – Prawo działalności gospodar-
czej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193, z
2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679, Nr 102, poz. 1115 i Nr 147, poz. 1643,
z 2002 r. Nr 1, poz. 2, Nr 115, poz. 995 i Nr 130, poz. 1112 oraz z 2003 r. Nr 86,
poz. 789 i Nr 128, poz. 1176), dostępu do rynku przez sprzedaż towarów lub
usług w obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 400 m
2
po ce-
nie nieuwzględniającej marży handlowej, z zastrzeżeniem ust. 5.
4. Utrudnianiem dostępu do rynku, o którym mowa w ust. 3, jest również:
1) emitowanie oraz realizacja znaków legitymacyjnych podlegających wymia-
nie na towary lub usługi, oferowanych poniżej ich wartości nominalnej;
2) emitowanie oraz realizacja znaków legitymacyjnych podlegających wymia-
nie na towary lub usługi o cenie przewyższającej wartość nominalną znaku.
5. Nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji sprzedaż, o której mowa w ust. 3,
jeżeli jest dokonywana w ramach:
1) wyprzedaży posezonowej, dokonywanej dwa razy w roku na koniec sezonu
letniego i zimowego, trwającej każdorazowo nie dłużej niż miesiąc;
2) wyprzedaży ze względu na upływający termin przydatności towarów do
spożycia lub upływającą datę minimalnej trwałości;
3) likwidacji obiektu handlowego, o ile sprzedaż taka trwa nie dłużej niż 3
miesiące od dnia podania do publicznej wiadomości informacji o likwidacji
05-02-08
[ Pobierz całość w formacie PDF ]